Diner op stand

Gisteravond was het weer zover, het was opnieuw tijd voor een diner op stand. Dit keer waren naast de vrouwen, die ik onlangs al had ontmoet, ook de mannen uitgenodigd. Of eigenlijk moet ik dit andersom zeggen. De mannen hadden een etentje en de vrouwen mochten mee.

Anders dan de vorige keer had ik me dit keer iets beter voorbereid op het gezelschap. Ik had me netjes aangekleed en stapte goed voorbereid de taxi in. Eenmaal bij het restaurant aangekomen werden we opgewacht door de restauranteigenaar. Vrolijk werden Arjan en de andere mannelijke mede- taxi genoten begroet met een hand. Op het moment dat ik mijn hand uitstak werd deze echter genegeerd (dat kan de beste overkomen toch?). De eigenaar van het restaurant ging ons voor en bracht ons naar een privé kamer (want ja we zijn belangrijk…) op de 3e verdieping. In de kamer stond een grote tafel met draaischijf (zie foto) en een aantal banken met theetafel. Omdat de rest van het gezelschap nog niet was gearriveerd, wachtten wij onder het genot van hele kippenpoten (dus inclusief tenen) en thee op de rest.

Enkele minuten later arriveerde ook de rest van het gezelschap, eerst de mannen en op gepaste afstand kwamen ook de vrouwen binnen. Aangezien ik een aantal van de mannen nog nooit gezien had stak ik mijn hand uit om ze te begroeten. Helaas werd deze opnieuw niet beantwoord waardoor het besef bij mij groeide dat het dit keer niet uitmaakte waar ik vandaan kwam, ik was en bleef immers een vrouw. Ook de andere vrouwen met wie ik onlangs een “gezellige” avond had gehad keken mij en de rest niet aan en streken stil neer op een stoel.

Na enkele minuten werden we verzocht plaats te nemen aan tafel. Waar ik normaal gesproken zelf een plekje zoek, werd me dit keer een plek gewezen. De mannen moesten immers eerst over een goede plek aan tafel beschikken voor de vrouwen aan de andere kant van de tafel plaats konden nemen. Na even overleg mocht ik naast Arjan plaatsnemen op de overgangsplek van mannen naar vrouwen. Van hieruit kon ik alles en iedereen goed bestuderen, dus ik was tevreden.

Op het moment dat iedereen geïnstalleerd was begon het diner. Waar je in Nederland normaal een gerecht per persoon uitkiest worden hier gerechten voor iedereen gekozen. Deze worden vervolgens op een draaitafel gezet waardoor iedereen naar behoeven kan eten (als je tenminste met stokjes kan eten….). De draaitafel werd rijkelijk gevuld met diverse schaal- en schelpdieren, vissen, groente en nog veel meer heerlijke gerechten. Ook aan drank ontbrak het niet. Voor de mannen was een grote fles cognac meegenomen en voor de vrouwen was er wijn en thee. In China is het niet gebruikelijk om alleen te drinken. Dat betekent dat je iedere keer wanneer je wat wil drinken, je met iemand moet proosten. Zo kwam het dat ons diner vooral een stoelendans leek te worden. Om de haverklap stonden mensen op om elkaar te verkondigen hoe blij ze waren dat de ander er is (en geloof me dit 1x zeggen dekt niet de lading). Dit was trouwens ook het enige wat er gedurende het hele diner gezegd werd. Ik was dan ook erg blij dat ik dit keer naast Arjan zat waardoor ik deze rare gebeurtenis met iemand anders kon delen. Ik ben benieuwd wat me de volgende week weer te wachten staat want saai is het hier nog steeds niet.