De boodschappenjungle

Net als overal moeten wij hier wel eens naar de supermarkt om boodschappen te doen. Toen ik nog in Utrecht woonde was dat heel simpel. Ik stapte mijn deur uit en een paar 100 meter later stapte ik mijn vertrouwde supermarkt binnen waar ik alles kon krijgen wat ik nodig had.

In China is dat een heel ander verhaal. Op elke hoek van de straat vind je hier kleine supermarktjes. In deze supermarktjes vind je voornamelijk zoete broodjes met een nog zoetere pasta erin, noedels, hele kippenpoten en nog meer noedels. Omdat Arjan en ik toch graag wat afwisseling in ons eten hebben en ik ook nog de onhandige gewoonte heb om vegetariër te zijn, moesten we op zoek naar een grotere supermarkt.

Een van de zakenpartners van Arjan, die zich inmiddels onze vriend noemt, nam ons graag mee naar een wat grotere supermarkt. De grotere supermarkt bleek een mega supermarkt van vier verdiepingen te zijn. Eenmaal in de supermarkt nam Henry (onze vriend/zakenpartner) ons mee op zijn route door de supermarkt. Het bleek dat hij niet alleen een goede kwaliteitskeurder was van de telefoonhoesjes, die hij normaal verkoopt, maar nog veel meer. Elk product dat we pakten werd door hem voorzien van een uitgebreide productbespreking en kwaliteitscontrole. Dit deed hij vaak ook nog in overleg met het personeel. Afin twee uur later hadden wij onze 10! producten van het boodschappenlijstje en konden we terug naar huis. Jammer dat het blikje Tonijn, geen tonijn maar een hele vis (dus inclusief ingewanden en botten) in blik bleek te zijn. Ook ons zorgvuldig uitgekozen wasmiddel bleken we nog niet te kunnen gebruiken aangezien de wasmachine, toch nog iets te ingewikkeld bleek door een overschot aan Chinese tekens.

Ps. Een week later gingen wij met zijn tweeën (per METRO) de boodschappenuitdaging aan en leerden dat we de volgende keer dus niet op zondag boodschappen gaan doen, zie foto!!