Interessant doen op de beurs.

Daar stond ik dan. Voor drie dagen als international sales persoon (klinkt wel cool hè) op de elektronicabeurs in Hong Kong. Ik vertegenwoordigde een merk dat onder andere powerbanks, kabels, opladers en koptelefoons (en dan de hippe versies ervan) verkoopt. Ik stond hier niet omdat ik nou zo bar veel verstand heb van deze producten, maar omdat ik uit Europa kom en toevallig ook nog vrouw ben.

De plaats van onze stand was bewust gekozen. Hij stond namelijk naast een van de grote Chinese elektronica merken, die veel klanten trok. Dit betekende dan ook onze stand veel aanloop had. Dit bleek voor mij, zeker in het begin, toch wel een probleem. Zoals gezegd heb ik vrij weinig verstand van elektronica maar aangezien de niet- Chinezen blijkbaar graag met andere niet-Chinezen praten (in dit geval dus met mij) werd ik meteen bestookt met vragen. De eerste vragen kon ik gelukkig afhandelen door vriendelijk te lachen en ze door te verwijzen naar mijn Chinese sales collega die in redelijke mate Engels spreekt. Naast het beantwoorden van de vragen, zag hij het als een sport om zoveel mogelijk van zijn businesskaartjes weg te geven om zo de kans op een goede deal te vergroten. Hierbij vroeg ik me wel af hoeveel zin het heeft als je e-mailadres salesking@hotmail.com is, maar we zullen zien.

Tussen het glimlachen door (volgens mij had het effect) probeerde ik zelf zo snel mogelijk de broodnodige informatie te vergaren om in het vervolg zelf de vragen te kunnen beantwoorden. Dit lukte aardig. Op de tweede dag wist ik soms al meer over de certificaten van kabels, capaciteit van powerbanks (in MAH) en uitgangen van datakabels (jaja, je hebt dus micro-usb, lightning en type c) dan mijn “Chinese Salesking”; doel bereikt! De enige vraag waar ik me niet op had voorbereid, was die van een man uit Dubai. Hij vroeg me zijn vrouw te worden. Helaas moest ik hem teleurstellen, want ik ben al bezet. Zal je net zien natuurlijk.