Dancing in the streets

Het is een doordeweekse avond rond 18.30. Al onze buren komen terug van hun werk. Ze vertrekken naar hun appartement om daar de door hun (schoon)ouders klaargemaakte maaltijd te nuttigen. De zorg voor de kinderen wordt overgedragen van grootouders naar ouders. Nadat hun magen gevuld zijn, vertrekken ze naar beneden om zich daar in grote getalen te verzamelen op het plein onderaan het appartementencomplex.

De schemering is inmiddels ingevallen maar het is nog aangenaam warm. De eerste kinderen stappen in hun zelf bestuurbare auto waardoor het plein enigszins op licht (een kermisauto is er niks bij). In verschillende hoeken van het plein verzamelen zich groepen vrouwen. De eerste speaker gaat aan van waaruit verschillende Chinese klanken beginnen te klinken. De muziek wordt gevolgd door een groep dansende vrouwen. Ook vanuit de andere hoeken van het plein klinkt nu Chinese muziek en ook daar beginnen de vrouwen in rijen van 10, hun aanvoerster na te dansen. Het volume van de muziek staat precies hard genoeg om elkaar te overlappen. Het geheel wordt compleet gemaakt door de dansende man met zijn eigen hardstylemuziek op het midden van het plein, die zich, net als ieder ander op het plein, volledig in zijn eigen wereld lijkt te begeven. Midden door deze kakofonie lopen Arjan en ik richting ons appartement en blijven af en toe even staan om dit dagelijkse spektakel te aanschouwen. Lachend betreden we even later ons appartement waarbij de muziek nog nagalmt door de muren en in onze oren.